Laatste Bradford Blog!
Door: Kim van der Greft
Blijf op de hoogte en volg Kim
17 Mei 2015 | Verenigd Koninkrijk, Bradford
Jaja mensen, de tijd waarvan ik dacht dat hij nooit zou komen is toch echt hier. Over 3 dagen vliegen wij terug naar Nederland en laten wij ons nieuwe leventje achter in Engeland. Het lijkt wel een maand geleden dat wij landen in Leeds Bradford, 4 koffers en sneeuw. Wat is de tijd snel gegaan...
Vorige week, 7 mei zijn wij met zijn vieren naar Dublin geweest. Om half 3 stonden wij naast ons bed want om 4 uur zou de taxi ons komen halen. Met wallen onder mijn ogen die zo donker waren als de binnenkant van de Hollister gingen wij op weg. De taxi was mooi op tijd en we waren lekker vroeg op het vliegveld. Nadat wij een chocoladebroodje van 5 kostbare ponden naar binnen hadden gewerkt gingen wij naar het vliegtuig. Natuurlijk zat er weer iemand naast ons die sliep met haar ogen open en snurkte als een oude vent, maar na 40 minuten vliegen stonden wij al in Ierland.
Tess en ik hadden lang gezocht naar een goedkoop hotelletje, hier hadden wij nog jaren naar kunnen zoeken want die zijn er niet in Dublin. Daarom hadden wij besloten om met zijn vieren in een hostel te gaan slapen, hoe erg kan het zijn dachten wij? Nou erg dus... We lagen op een 8-persoons kamer met vier andere jongens. 2 daarvan vonden het erg leuk om te gaan stappen en kwamen geregeld pas om 3 uur 's nachts binnen. Niet erg chill als jij om 9 uur weer aangekleed bij het ontbijt moet zitten. Ook vond onze lieftallige vriend Antoine het leuk om zijn vliegtuig wekker (02:30) aan te laten staan en deze ook 4 keer af te laten gaan midden in de nacht.
In Dublin zijn wij op 8 mei bij de Jameson Whiskey fabriek geweest, hier hebben wij lekker whiskey mogen nippen om 12 uur 's middags. Vervolgens hebben wij een bekende gevangenis bezocht, dit was ook erg interessant om te zien, niet zo mooi als Alcatrez maar ach, je kan niet alles hebben. Nadat wij bij de gevangenis waren geweest kwam het met bakken uit de hemel. Mijn onderbroek was al zeiknat dus wij besloten een taxi aan te houden. Het Ierse accent is niet te verstaan dus na vijf keer uitleggen dat wij naar Aston Quay (blijkt dus Aston Key te zijn) moesten begrepen we elkaar eindelijk. Ook vertelde hij ons dat er een zware storm op komst was en dat wij beter binnen konden blijven.. Gezellig met 7 man op een kamertje.
De volgende dag was het weer helemaal opgeklaard en besloten wij lekker naar de winkels te gaan, hier heb ik een nieuwe bikini gescoord voor op vakantie en vervolgens hebben wij lekker bij Nando's gegeten. Helaas moesten wij daarna nog even terug naar ons paleisje om onze koffers en tassen op te halen. Toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Engeland.
De afgelopen week hebben wij onze schoolopdrachten afgemaakt en onze eerste resultaten terug gekregen, de eerste 20 Engelse studiepunten zijn binnen! Dinsdag was onze één na laatste karaoke, en ik moet zeggen, de klap kwam harder dan verwacht. Na 16 weken karaoke was dit toch echt de leukste tot nu toe, dit beloofd natuurlijk wat voor aankomende Dinsdag, onze laatste avond, dat wordt één groot feest.
Vrijdag besloten wij nog één keer naar de FND (friday night dance) te gaan in de universiteit, dit was weer erg gezellig en om 5 uur stonden wij allemaal weer voor onze accommodatie, want helaas was het tijd om afscheid te nemen van één van onze vriendinnetjes die terug verhuisd naar Frankrijk. Wat een verschrikkelijk gevoel gaf dat, zo verschrikkelijk dat ik er niet eens meer door kon slapen en dus maar aan school ben gaan werken.
Vanavond houden wij nog lekker een filmavondje, morgen gaan wij met de meiden uiteten en naar Pitch Perfect 2 en dinsdag dan toch echt de laatste karaoke. Woensdagavond landen wij weer in Amsterdam met deze keer, 5 koffers en waarschijnlijk een rug hernia.
Iedereen bedankt voor het lezen van al mijn blogs en voor alle steun die ik van iedereen heb gekregen. Ik ben ontzettend blij dat ik deze internationale minor heb gevolgd en dat ik dit heb mogen delen samen met Tess, ik had het met niemand anders willen en kunnen doen. We hebben ontzettend veel geleerd, maar vooral veel gelachen. En omdat ik haar nu niet meer kan missen zal ik haar iedere ochtend appen om te vragen of zij al wakker is en hoe laat wij gaan ontbijten. En om de goede sfeer erin te houden gaan wij donderdagmiddag gezellig samen een broodje carpaccio eten, want dit hebben wij heel erg gemist!
Tot snel lieve mensen,
XXXXX uit Bradford.
Vorige week, 7 mei zijn wij met zijn vieren naar Dublin geweest. Om half 3 stonden wij naast ons bed want om 4 uur zou de taxi ons komen halen. Met wallen onder mijn ogen die zo donker waren als de binnenkant van de Hollister gingen wij op weg. De taxi was mooi op tijd en we waren lekker vroeg op het vliegveld. Nadat wij een chocoladebroodje van 5 kostbare ponden naar binnen hadden gewerkt gingen wij naar het vliegtuig. Natuurlijk zat er weer iemand naast ons die sliep met haar ogen open en snurkte als een oude vent, maar na 40 minuten vliegen stonden wij al in Ierland.
Tess en ik hadden lang gezocht naar een goedkoop hotelletje, hier hadden wij nog jaren naar kunnen zoeken want die zijn er niet in Dublin. Daarom hadden wij besloten om met zijn vieren in een hostel te gaan slapen, hoe erg kan het zijn dachten wij? Nou erg dus... We lagen op een 8-persoons kamer met vier andere jongens. 2 daarvan vonden het erg leuk om te gaan stappen en kwamen geregeld pas om 3 uur 's nachts binnen. Niet erg chill als jij om 9 uur weer aangekleed bij het ontbijt moet zitten. Ook vond onze lieftallige vriend Antoine het leuk om zijn vliegtuig wekker (02:30) aan te laten staan en deze ook 4 keer af te laten gaan midden in de nacht.
In Dublin zijn wij op 8 mei bij de Jameson Whiskey fabriek geweest, hier hebben wij lekker whiskey mogen nippen om 12 uur 's middags. Vervolgens hebben wij een bekende gevangenis bezocht, dit was ook erg interessant om te zien, niet zo mooi als Alcatrez maar ach, je kan niet alles hebben. Nadat wij bij de gevangenis waren geweest kwam het met bakken uit de hemel. Mijn onderbroek was al zeiknat dus wij besloten een taxi aan te houden. Het Ierse accent is niet te verstaan dus na vijf keer uitleggen dat wij naar Aston Quay (blijkt dus Aston Key te zijn) moesten begrepen we elkaar eindelijk. Ook vertelde hij ons dat er een zware storm op komst was en dat wij beter binnen konden blijven.. Gezellig met 7 man op een kamertje.
De volgende dag was het weer helemaal opgeklaard en besloten wij lekker naar de winkels te gaan, hier heb ik een nieuwe bikini gescoord voor op vakantie en vervolgens hebben wij lekker bij Nando's gegeten. Helaas moesten wij daarna nog even terug naar ons paleisje om onze koffers en tassen op te halen. Toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Engeland.
De afgelopen week hebben wij onze schoolopdrachten afgemaakt en onze eerste resultaten terug gekregen, de eerste 20 Engelse studiepunten zijn binnen! Dinsdag was onze één na laatste karaoke, en ik moet zeggen, de klap kwam harder dan verwacht. Na 16 weken karaoke was dit toch echt de leukste tot nu toe, dit beloofd natuurlijk wat voor aankomende Dinsdag, onze laatste avond, dat wordt één groot feest.
Vrijdag besloten wij nog één keer naar de FND (friday night dance) te gaan in de universiteit, dit was weer erg gezellig en om 5 uur stonden wij allemaal weer voor onze accommodatie, want helaas was het tijd om afscheid te nemen van één van onze vriendinnetjes die terug verhuisd naar Frankrijk. Wat een verschrikkelijk gevoel gaf dat, zo verschrikkelijk dat ik er niet eens meer door kon slapen en dus maar aan school ben gaan werken.
Vanavond houden wij nog lekker een filmavondje, morgen gaan wij met de meiden uiteten en naar Pitch Perfect 2 en dinsdag dan toch echt de laatste karaoke. Woensdagavond landen wij weer in Amsterdam met deze keer, 5 koffers en waarschijnlijk een rug hernia.
Iedereen bedankt voor het lezen van al mijn blogs en voor alle steun die ik van iedereen heb gekregen. Ik ben ontzettend blij dat ik deze internationale minor heb gevolgd en dat ik dit heb mogen delen samen met Tess, ik had het met niemand anders willen en kunnen doen. We hebben ontzettend veel geleerd, maar vooral veel gelachen. En omdat ik haar nu niet meer kan missen zal ik haar iedere ochtend appen om te vragen of zij al wakker is en hoe laat wij gaan ontbijten. En om de goede sfeer erin te houden gaan wij donderdagmiddag gezellig samen een broodje carpaccio eten, want dit hebben wij heel erg gemist!
Tot snel lieve mensen,
XXXXX uit Bradford.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
